Stanisław Handzlik

Stanisław Handzlik
Data i miejsce urodzenia	21 stycznia 1943 ; Marcyporęba
	Poseł I kadencji Sejmu
Okres	od 25 listopada 1991; do 31 maja 1993
Przynależność polityczna	Unia Demokratyczna
	Przewodniczący Rady Miasta Krakowa
Okres	od 1994; do 2002
Przynależność polityczna	Platforma Obywatelska
Poprzednik	Tadeusz Kołaczyk
Następca	Paweł Pytko
	Odznaczenia

Stanisław Marian Handzlik (ur. 21 stycznia 1943 w Marcyporębie) – polski hutnik, działacz związkowy i samorządowy, opozycjonista w okresie PRL, poseł na Sejm I kadencji.

Życiorys

Z zawodu hutnik technolog walcownictwa, uzyskał wykształcenie średnie ogólnokształcące. W 1980 wstąpił do „Solidarności”, był jednym z liderów związku w Hucie im. Lenina i w Regionie Małopolska. W stanie wojennym ukrywał się przez pół roku po pacyfikacji strajku w hucie w dniu 16 grudnia 1981. Został zatrzymany około pół roku później i skazany na karę czterech lat pozbawienia wolności. Po uzyskaniu zwolnienia w 1984 współpracował z pismami podziemnymi. W 1988 był jednym z przywódców strajku w Hucie im. Lenina, po jego pacyfikacji wzywał do kontynuowania protestu w formie strajku absencyjnego^[1].

W latach 1990–2006 przez cztery kadencje zasiadał w Radzie Miasta Krakowa (w 2. i 3. był jej przewodniczącym). Sprawował także mandat posła na Sejm I kadencji z listy Unii Demokratycznej.

Należał do założycieli Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego, z którego przeszedł do Platformy Obywatelskiej. Od 2006 do 2010 z ramienia PO był radnym sejmiku małopolskiego. Nie uzyskał reelekcji na kolejną kadencję, jednak ponownie objął mandat radnego w 2011, zastępując jednego z nowo wybranych parlamentarzystów^[2]. W 2014 nie startował w wyborach. W 2015 został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi^[3].

Został członkiem kapituły Medalu „Niezłomnym w słowie”^[4].

Odznaczenia i wyróżnienia

Odznaczony Krzyżami Kawalerskim (1990), Oficerskim (2005)^[5] i Komandorskim (2010)^[6] Orderu Odrodzenia Polski.

W 2014 został laureatem nagrody honorowej „Świadek Historii” przyznanej przez Instytut Pamięci Narodowej^[7]. W 1997 otrzymał Medal Świętego Brata Alberta^[8].

Przypisy

↑ Miłosz Kluba: Stanisław Handzlik. gosc.pl, 21 lipca 2020. [dostęp 2022-09-05].
↑ Nowi radni w małopolskim sejmiku. malopolskie.pl, 7 listopada 2011. [dostęp 2012-10-13].
↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista. dziennik.pl, 16 marca 2015. [dostęp 2015-03-21].
↑ Medal Niezłomnym w Słowie. 13-grudnia.pl. [dostęp 2012-10-13].
↑ M.P. z 2005 r. nr 67, poz. 930
↑ M.P. z 2010 r. nr 90, poz. 1045
↑ W Krakowie wręczono nagrody honorowe „Świadek Historii”. Instytut Pamięci Narodowej, 23 czerwca 2021. [dostęp 2021-10-26].
↑ Medal Św. Brata Alberta. albert.krakow.pl. [dostęp 2022-09-01].

Bibliografia

Strona sejmowa posła I kadencji. [dostęp 2021-10-26].
Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2021-10-26].

[1] Miłosz Kluba: Stanisław Handzlik. gosc.pl, 21 lipca 2020. [dostęp 2022-09-05].

[2] Nowi radni w małopolskim sejmiku. malopolskie.pl, 7 listopada 2011. [dostęp 2012-10-13].

[3] Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista. dziennik.pl, 16 marca 2015. [dostęp 2015-03-21].

[4] Medal Niezłomnym w Słowie. 13-grudnia.pl. [dostęp 2012-10-13].

[5] M.P. z 2005 r. nr 67, poz. 930

[6] M.P. z 2010 r. nr 90, poz. 1045

[7] W Krakowie wręczono nagrody honorowe „Świadek Historii”. Instytut Pamięci Narodowej, 23 czerwca 2021. [dostęp 2021-10-26].

[8] Medal Św. Brata Alberta. albert.krakow.pl. [dostęp 2022-09-01].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]